Ondervragingsspel (vervolg op vorige twee columns)

Onderstaand verhaal is vervolg op de vorige column en de column daarvoor van Tess

‘Misschien moeten we toch eens zo’n ondervragingsspel doen’, appt hij. ‘OMG! Ja!’ is mijn reactie. Zij vindt het ook een goed idee. En zo begint het.

BDSM is voor mij over het algemeen niet echt een spelletje. Het is wie ik ben, wat ik nodig heb, het zit zo verweven in mijn leven. Ik noem het wel vaak ‘spelen’, maar tijdens zo’n ‘spel’ is er niks gespeeld en ook na een ‘spel’ gaat het gewoon door. Het is meer dat er geen betere benaming voor is, denk ik.

Maar, soms is echt spelen toch wel heel leuk. Bijvoorbeeld bij een ondervragingsspel. Ik vind dat echt meer dan leuk en ik ben bloederig fanatiek. Een ondervragingsspel is een rollenspel. De één heeft ‘informatie’ (dit is meestal de sub) die de ander (de Dominant) probeert te verkrijgen. Deze informatie kan gewoon zoiets simpels zijn als een zelfverzonnen code, maar natuurlijk kan het ook gaan om iets als je geheimste fantasie.

Misschien kan je je wel een beetje voorstellen hoe zo’n ondervragingsspel zou kunnen gaan. De Dominant probeert wat druk uit te oefenen op de sub, om er zo voor te zorgen dat die de informatie geeft. Dit kan natuurlijk op allerlei manieren. Maar als kinksters hebben wij natuurlijk best wel wat creatieve manieren in ons hoofd die we hier goed voor kunnen gebruiken.

Nu ben ik tijdens een BDSM-spel best wel in voor wat consensual martelingen, dus geef mij een code en let’s go! We maken er een wedstrijdje van en ik doe er alles aan om te winnen.

Ons Whatsapp gesprek gaat verder. Ik vertel mijn ervaringen met eerdere ondervragingsspellen. ‘Ik win altijd, hoor’ zeg ik stoer. Vol vertrouwen dat ik van deze twee mensen ook ga winnen. Maar al snel wordt me duidelijk dat ze zelf toch ook een stuk fanatieker zijn dan ik had ingeschat. Ik ben duidelijk niet de enige die dit spel wil winnen.

Er wordt onderhandeld. Stevig ook. Wat mag wel, wat mag niet? Ieder probeert de regels zo te buigen dat ‘ie er zoveel mogelijk voordeel uit haalt. Ik probeer nog een beetje medelijden op te wekken. ‘Maar, jullie zijn met z’n tweeën en ik ben maar alleen, dat is toch eigenlijk oneerlijk?’ Natuurlijk werkt dat niet, en ik zou het ook niet anders willen.

Uiteindelijk hebben we een setje regels. In de eerste instantie denk ik nog dat ik best lekker onderhandeld heb, maar dat duurt niet zo lang. De ideeën die ineens voorbij komen, die prima binnen de regels passen, maken me best wel bang. Mijn overtuiging dat ik kan winnen, wordt met de dag kleiner. En de angst wordt met de dag groter.

Die angst, dat is iets wat ik heel lekker vind. Kijk jij wel eens naar een goede horrorfilm? Dat je je hart in je keel voelt kloppen, terwijl je met grote ogen naar je scherm staart? Dat je een gil slaakt op een onverwacht spannend moment? Precies dat gevoel bedoel ik. Ik hou daarvan. Horrorfilms zijn niet zo mijn ding, maar voorpret, of ik kan beter zeggen voorangst, voor een spel, daar geniet ik enorm van.

En die voorpret, of voorangst, die is ruim aanwezig momenteel. Elke keer als we het er over hebben. Als hij met een of ander vreselijk plan komt. Als ik denk dat zij me wel gaat redden. Als dat niet zo blijkt te zijn. En ik weer een beetje banger word.

Ik weet dat het voor een Dominant leuk is om de sub een beetje bang te maken. Een beetje dreigen, een beetje de spanning opbouwen. Ik probeer mezelf te zeggen dat dat precies is wat ze aan het doen zijn. ‘Het is gewoon een beetje bangmakerij. Het zal allemaal heus wel meevallen. Ik kan heus nog winnen.’ Ik blijf de woorden herhalen in mijn hoofd. Maar of ik het echt geloof? Niet echt.

Zo lang spelen wij nog niet met elkaar. Dat maakt het voor mij moeilijker om in te schatten. Hoe hard ze gaan zijn. Hoe fanatiek ze gaan zijn. Het voelt onvoorspelbaar. En dus enger. En dus spannender én leuker.

Zaterdag is het zo ver. Ik kijk er zó naar uit. Ons ‘ondervragingsspelletje’. En ook al is dit een spel, alle gevoelens zijn wel echt. Ik ben nu al écht bang. Waarschijnlijk ga ik keihard verliezen. Maar hee, het is maar een spelletje.

 

Geschreven door TessTesst