De zegen van onbeantwoorde verlangens

Het gefladder in mijn buik verergerde als ik hem zag. Een specifiek moment waarop het geknetter en gefladder begon, kan ik me niet herinneren, maar ineens zocht ik hem overal: op het schoolplein, onderweg naar huis, in mijn hoofd. Hij woonde in mijn gedachten. Hij gaf me ‘Baby, can I hold you?’, Grease, tears for fears en ‘Love the one you’re with’. Ik maakte kennis met verlangen, hoop, verdriet, veeeeel liefdesverdriet, magie en muziek. Tijdens de culturele avond zong ik ‘I’d be yours’ van Ilse DeLange en ik hoopte dat hij me hoorde en begreep wat ik zeggen wilde. Ik was verliefd. Voor de eerste keer… en dan echt… tot over mijn oren, smoorverliefd op hem.

Hij had eerst geen idee, tot hij dat wel had, maar mijn liefde bleef onbeantwoord. De liefde voor muziek werd gelukkig wel beantwoord. Precies zoals dat gaat als je verliefd bent en puber: zong ik de longen uit mijn lijf op m’n slaapkamer en fantaseerde ik dat hij me hoorde. Hij schonk met veel geduld aandacht aan mij, maar niet zoals ik verlangde. Hij zei dan dingen als ‘het leven heeft nog zoveel te bieden, blijf hier niet in hangen,’ en ‘je gaat opnieuw verliefd worden op iemand die het wel kan beantwoorden’. Mijn eerste echte verliefdheid… het duurde een jaar of 4-5 voordat ik het eindelijk echt kon loslaten en inderdaad – volgens zijn voorspelling – liefde vond bij iemand die het beantwoordde… mijn eerste verliefdheid had ongetwijfeld veel korter geduurd als de liefde beantwoord had geworden. Al heb ik gelezen dat door er juist geen aandacht aan te schenken, de ‘kalverliefde’ of ‘crush’ vanzelf overwaait. Onbeantwoorde liefde en zeker de eerste – zo is mijn theorie en mijn uiteraard 100% vertekende ervaring – ettert juist langer door als het geen vervolg krijgt. En dat kreeg het niet.

Hij was 30 jaar, ik 13. Hij was muziekleraar, ik zijn leerling. Misschien was dat de reden dat een vervolg uitbleef.

Als hij me had benaderd, als hij me had gewild, mij had verleid, intiem met me had willen zijn, dan had hij me ‘gekregen’. En dat was strafbaar geweest. Dan was ik door mijn favoriete muziekleraar seksueel misbruikt geweest. Het maakt me in de war… en toch weet ik dat het waar is. Ik zou seksueel misbruikt zijn geweest door de persoon op wie ik het meest dol was van alle mensen op de wereld. Hoe moeilijk zou het zijn geweest om mijn verlangen en zijn misbruik uit elkaar te houden? Waar stopt het één en begint het ander als dol verliefde puber? Had ik het begrepen toen? Zou ik het nu begrijpen?

Ik begrijp één ding heel goed… en met terugwerkende kracht. Seksueel misbruik is precies om al deze gevoelens – het verlangen naar aandacht en liefde én de enorme beschadiging et cetera – ongelofelijk verwarrend. Ik kan me zomaar voorstellen dat vele anderen mijn verhaal herkennen. Want wie was niet ooit dol op iemand – leraar, opa, buurman, trainer – op een moment in de kinderjaren? Wie zette niet iemand op een voetstuk als kind? Zo ken ik een verhaal van een – net zo verliefde – puber als ik die de koplampen van de eend van haar juf kuste… Ik herkende mijn verhaal en adoratie in het ophef veroorzakende verhaal ‘trainer’ van Pim Lammers. Voor Vlam las ik het verhaal en schreef er een column over.

Eerder had ik mijn eerste verliefdheid nooit vanuit een seksueel misbruik invalshoek benaderd. Maar na het lezen van ‘trainer’ en na het schrijven van mijn column keek ik door andere ogen en begreep ik ineens dat ik het kind had kunnen zijn uit Pims verhaal…

Ik werd niet seksueel misbruikt door mijn geliefde muziekleraar, maar het had zomaar gekund.