Winterslaap
Nu het november is en mijn adem wolkjes maakt in de frisse ochtenden, krijg ik zin in winterdingen. Ik ben altijd fan geweest van de winter: eindelijk legitiem binnen zitten bij de haard. Lekker handwerken, lezen of marshmellows roosteren. Dat wil ik het hele jaar wel! Vanaf november gaat het iedereen gelukkig meedoen. Dan ben ik ineens geen luie binnenzitter meer, maar een gezellige cocooner. Maar: met de winter komen ook de feestdagen om de hoek kijken, wat een lastige tijd kan zijn om te laveren.
Voor mensen die net even afwijken van hetero-mono-normatieve samenleving: kan je zowel je vriendin als je vriend mee meenemen naar het familiediner? Hoe verdeel je de feestdagen tussen je partners, wie krijgt er voorrang? Vinden al je partners elkaar aardig genoeg om samen onder een kerstboom te zitten?
Eerst de problemen rondom biologische familie. Dan Savage, Amerikaanse schrijver en LGBTQ+ activist, adviseert om familie een jaar de tijd te geven om te wennen aan wie je bent. Bijvoorbeeld: je ouders krijgen twaalf maanden om te accepteren dat jij [vul in: poly/homo/lesbi/queer of anders … ] bent en als ze in die tijd niet bijdraaien, spreek je niet meer met ze af en vier je geen feestdagen meer met ze. Ik vind dat nogal hard. Een jaar is kort.
Stel: je moeder spreekt zich uit tegen polyamorie. Ze wil niet dat jij gekwetst wordt, is bang om nooit oma te worden of boos dat je afwijkt van het man-vrouw-huis-kind model. Na een jaar is ze niet van gedachten veranderd. Maar je kan wél prima met haar over andere dingen praten, de sfeer is niet slecht. Moet je dan alle banden doorsnijden? De motivatie om de relatie te verbreken kan zuiver zijn: familie moet jouw héle persoonlijkheid accepteren, niet alleen de delen die ze aanstaan. Maar sommige verschuivingen hebben écht jaren de tijd nodig. Je mag zelf beslissen of je iemand die tijd wilt gunnen.
Bewaak wel je grenzen. Zeg bijvoorbeeld duidelijk dat je weggaat als de ouder in kwestie iets negatiefs zegt over jouw liefde. Als dat toch gebeurt, sta rustig op en vertrek, zonder ruzie te maken. ‘Het was gezellig, maar die opmerking was over mijn grens. Tot de volgende keer!’ Denk aan Michelle Obama: when they go low, we go high.
Dan het probleem van wie bij wie, op welke feestdag. Dit jaar moet je de feestdagen noodgedwongen meer spreiden. Nu we met anti-corona-maatregelen zitten, is het niet eens mogelijk om met de hele polycule af te spreken: jij en je vriend én zijn vriendin én jouw nesting partner én haar speelpartner én diens vriendin…dat past niet binnen de regel van drie. Heeft ook voordelen: ik denk dat veel mensen in dit land stiekem héél opgelucht zijn dat ze niet de hele middag en avond verplicht aan een familiediner hoeven te zitten waar schoonpapa toost na toost uitbrengt en de tantes na hun derde glaasje port de herdertjes lagen bij nachte gaan kwelen.
Alternatieve ideeën: spreek met een geliefde of vriend af om 21 december, Midwinter en de langste nacht van het jaar, samen door te brengen. Vier de terugkeer van het licht door kaarsen aan te steken en favoriete winter-herinneringen uit te wisselen. Of maak een Zoom afspraak met vrienden die hetzelfde bordspel hebben en speel het tegelijk, glühwein of chocolademelk in de aanslag. Of kijk tegelijk met al je partners dezelfde kerstfilm met behulp van Netflix Party.
Tenslotte: plan waar jullie op 21 maart samen ijsjes gaan eten om de eerste dag van de lente te vieren. Tegen die tijd mogen we hopelijk met meer mensen afspreken!
