Shibari, Touw en vertrouw!

In de boekenkast van mijn vader vond ik al boeken van kleine slanke Japanse vrouwen die met touwen waren vastgebonden. Ongemakkelijke posities waarin zij zich leken te berusten. Ik vond het ongemakkelijk, zo veel onderdanigheid. Mijn associatie was er een van domineren, overheersen en bezit nemen van deze weerloze vrouwen. Versterkt door het beeld van een cultuur waar vrouwen zich te voegen hebben naar de grillen van de man. De link naar erotiek en seksualiteit vond ik moeilijk te maken. Esthetisch kon ik er nog wel soep van maken, maar als ik denk aan de boeken in zijn kast komt vooral een gevoel van ongepastheid terug.

Ik heb het lang geparkeerd als een fetisj waar ik ver van wilden blijven. Nu blijkt dat ik het gewoon niet snapte. Dat ik de context niet had waarbinnen ik de schoonheid van dit spel kon waarderen. De erotische lading kon doorvoelen.

Rafelranden

Nieuwsgierig naar de rafelranden van de erotiek en aangemoedigd door mijn nieuwsgierige vrouw hebben we touw gekocht. We hebben YouTube opgezet en zijn starterfilmpjes gaan kijken. Ik heb mij als eerste laten vastbinden. Ik vond het vooral afstandelijk en ongemakkelijk om mijn meisje, bijna met haar tong uit de mond van concentratie, te zien worstellen met knopen terwijl ik als een object lag te wachten. Toen het mijn beurt was om haar vast te binden werd het zo mogelijk nog ongemakkelijker. Het vastbinden was tot daaraan toe. Maar toen mijn vrouw achteraf vertelde dat het haar vooral een onveilig gevoel gaf, overviel mij verdriet over hoe makkelijk zij haar beeld over de veiligheid die ik haar geef losliet op het moment dat ik een touw in mijn hand had. We hebben de touwen weggelegd en er een tijd niets meer mee gedaan. Tot ik werd uitgenodigd voor een basiscursus Shibari. En nu ben ik om … Nu zijn wij om. We vinden het prachtig en ik wil mij er de komende jaren in ontwikkelen om het af en toe te kunnen inbrengen in onze erotische ontmoetingen.

Sensueel

Shibari, zo vertelt ‘Gorgone‘ in een prachtige introductievideo, is een gesprek. Een gesprek dat niet gevoerd wordt met woorden, maar in variaties in beweging. De snelheid, nabijheid en kracht. Waarbij de binder (rigger) zich richt op de sensatie van de ontvanger. De intimiteit in de overgave kan daarbij zo intens zijn dat de ontvanger in een ‘sub space’ komt. Een plek waar zij (of hij) even loskomt van het dagelijkse en het lijfelijke. Maar ook ver daarvoor is er al een hoop te ontdekken. Het is een spel van vertrouwen, overgave en sensuele aanraking. Het is een bubbel waar je samen in kan stappen en waarin alle zintuigen liefde mogen ontvangen. Waarin energie tussen geliefden vrij mag stromen.

Intiem spel

De basis is simpel. Een startknoop, gewrichten vermijden, altijd dubbel touw en zo knopen dat het makkelijk los te maken is. Respect voor de ander en volle concentratie bij de ontmoeting. En hoewel het ook vast was gelukt met genoeg YouTube-tijd was het wel heel fijn om een aantal lessen te volgen.

Ik volgde ze bij Æbel Kluwer die mij meteen de eerste les het inzicht gaf waardoor ik plots begreep waar dit allemaal om gaat. Het knopen, zo vertelde hij, is een heerlijk intiem spel. Maar het uitpakken mag vele malen langer duren. In het losmaken kan heel veel van de erotiek  beleefd worden.

Liefdevol

Poef, my mind is blown. Hoe vreemd dat ik dat nog niet zelf had begrepen. Het lostrekken van de touwen langs de huid. De langzame ontspanning van de bevrijding. En de lichamelijke nabijheid bij het ontwarren van het touw. Waar de ontvanger ontspant en waarbij de rigger niets hoeft te denken, maar helemaal op kan gaan in de ander. Geen gepuzzel met knopen of zoektocht naar mooie constructies, maar een liefdevolle zachtheid waarin je de ander langzaam meer een ontspanning brengt. De ander in overgave in je armen voelen. Ruimte voor aanraking, zachte woorden en het versmelten in vertrouwen. Het opent een nieuwe wereld. Ik verwacht hier dus nog veel over te schrijven in de toekomst. Want wij vinden het heerlijk: <3