Salle Vanilla Noir (vervolg op erotisch verhaal uit Vlam 04 /2021)

ZIN is menselijk, ZIN is positief, ZIN is ondersteunend, ZIN is duidelijk, ZIN is bruikbaar, ZIN is er altijd. In onze rubriek ZIN vertellen mensen openhartig over hun ZIN in ZINnigheid en de consequenties die eraan verbonden kunnen zijn. Heb je naar aanleiding van hun verhaal of ervaring een vraag of opmerking, mail dan gerust naar Vlam: info@vlammagazine.nl . Wij hebben er ZIN in!

 

“Hey John, het is donderdag ik ken een club die vanavond hun deuren open heeft voor een vanilla party, laten we daar even binnenlopen.” John kijkt met verbazing naar Aaron, “vanilla party, waar heb je het over? Stel je nu voor om naar een meidenparty te gaan?”

“Uhm, nou nee maar ik wil proberen om ons spel, zeg maar een stapje verder te nemen. Geloof me, ik weet wat ik doe en ik weet wat jij wilt, vanavond neem ik je onder mijn hoede.” De intense blik van eerder is overgegaan in een twinkeling in Aaron’s ogen, een twinkeling die een boodschap brengt die John niet meteen begrijpt maar tegelijkertijd wel spannend vindt.

Een uur later parkeren ze de auto voor de, op dit tijdstip gesloten, “Wideawake” hoedenzaak. John kijkt met verbazing naar Aaron die tot pal voor de deur loopt en daar gaat staan en dan gehaast John wenkt om ook naar de deur te komen. Zodra ze samen voor de deur staan gaat deze open, Aaron pakt John’s hand en trekt hem mee naar binnen.

Achter in de zaak is een tweede deur die half wordt opengedaan door de volledig in het zwartgeklede Angelica, een imponerende goth girl. Ondanks de halfgeopende deur, haar zware zwarte oog make-up en felrode lenzen straalt deze girl een bekoorlijke toegankelijkheid uit, ze geeft je direct het gevoel dat je diepste en donkerste geheimen bij haar wel veilig zijn.

Ze kijkt beide mannen aan, stelt zich kort voor en vraagt direct daarna “vanilla or edge?” Haastig zegt Aaron “vanilla”. Volledig onnodig en alsof Angelica dat niet in de gaten zou hebben voegt hij eraan toe dat dit hun eerste bezoek is. Ze opent de deur nu verder en pakt een menukaart van de kleine tafel die naast haar en overhandigd de kaart aan Aaron en zegt: “Boven krijgen jullie een tafel aangewezen, neem plaats en neem dit menu door, vanavond zijn jullie te gast.” Daarna verwijst ze beide mannen de trap op naar boven.

Eenmaal boven komen John & Aaron in een hal terecht die met dik tapijt en zwaar velours behang bekleed is, een stenen boog waar ook een dik en zwaar gordijn voor hangt is de ingang naar de “Salle Vanilla Noir”. Een beetje behoedzaam duwt Aaron het gordijn opzij waarna hij opnieuw John’s hand pakt om vervolgens samen naar binnen te stappen.

Op een imposante troon die recht tegenover de ingang, op een kleine verhoging, is geplaatst zit meesteres Carmen met links van haar een vrouwelijke en rechts van haar een mannelijke butler, beiden zijn in strakke, sexy latex kostuums gekleed.

Aan de linker- en rechterkant van de zaal staan tiptop gedekte tafels met eten, liflafjes en drankjes klaar. Achter de tafel aan de rechterkant zitten zeven gasten, de tafel links telt momenteel vijf gasten. Op een podium in het midden tussen de tafels staat een onheilspellend uitziende houten folterbank die aan alle kanten is voorzien van kettingen en boeien. De ruimte is imposant, stijlvol en sinister tegelijkertijd.

John en Aaron krijgen de linker tafel door meesteres Carmen aangewezen, daarmee zitten aan beide tafels nu zeven gasten.

Nadat John en Aaron zitten overhandigt Carmen aan de vrouwelijke butler een kaart waarop groot L-3 staat geschreven, zonder een woord te zeggen loopt de butler met de kaart naar de linker tafel en overhandigd de kaart aan de derde persoon aan die tafel. Een nette dame van middelbare leeftijd in een keurig en vermoedelijk daardoor, een beetje truttig uitziend mantelpakje. Na de kaart overhandigd te hebben loopt de butler terug naar haar positie naast meesteres Carmen.

Met de kaart in haar hand staat de nette dame op en kijkt naar de man naast haar, een zichtbare geile gloed maakt zich van haar meester, zelfs haar truttige mantelpakje ziet er nu ineens spannend uit. Met een duidelijke, maar nu ietwat trillende stem, zegt ze op strenge toon: “Nummer 4, je hebt niet aan je opdracht voldaan, meesteres Carmen zal de straf bepalen die we hier en nu zullen voltrekken, meld je bij meesteres Carmen”.

John voelt zich niet op zijn gemak met wat er zich hier afspeelt. Vanuit zijn ongemakkelijkheid en als excuus, om even niet de zaal in te hoeven kijken wat er zich verder af gaat spelen, pakt hij de menukaart die ze van Angelica hebben gekregen.

Club Vanilla Noir spelregels

Welkom in Club Vanilla Noir, waar u de vrijheid heeft om al uw BDSM-fantasieën uit te leven.

Our club rules!

Alle fans zijn welkom, ook wanneer u hier alleen naartoe bent gekomen om te kijken, maar begrijp alstublieft dat wij geen dierentuin zijn en iedereen hier respect voor elkaar heeft.

Zonder uitnodiging of opdracht dient u niet te participeren in een fantasie of spel.

Besef dat niet iedereen hier dezelfde fantasie uitleeft. Wij willen niet uw, noch het spel van een ander laten verstoren.

Onze zaal monitor zit aan de bar, vraag hen om hulp of advies indien iets niet duidelijk is en volg te allen tijde hun aanwijzingen op.

Ons en uw safeword is “forty-three” in één keer uitgesproken stopt het spel direct, door alleen “forty” uit te spreken matigt u het spel.

Geniet en laat genieten.

 

Wanneer John weer opkijkt staat nummer 4 ondertussen voor meesteres Carmen, de zaal vult zich voelbaar met een intens erotische spanning als nummer 4 voor meesteres Carmen knielt.

“4, je opdracht voor de afgelopen week was simpel en deze had je eenvoudig en discreet in je eigen huis kunnen uitvoeren. Nu je dat niet hebt gedaan heb je mij en nummer 3 zwaar teleurgesteld. Bij deze ben je veroordeeld tot de straf die nummer 3 je op zal leggen. Nummer 3, heb je een straf bepaalt?”

Uit haar tasje, dat er even stijfjes als haar mantelpakje uitziet, haalt nummer 3 een kleine rode enveloppe tevoorschijn en legt deze vóór haar op de tafel.

Hierop komt de butler weer in actie om de enveloppe op te halen en deze vervolgens aan meesteres Carmen te overhandigen. Carmen haalt het briefje uit de enveloppe, leest het en knikt instemmend.

“4, ik zal erop toezien dat je straf ten volle zal worden uitgevoerd. Geachte gasten geniet van de lekkernijen op tafel en het spel en de vernedering die nummer 4 hier vanavond zal ondergaan.”

Voor het eerst deze avond kijkt Carmen naar de butler rechts van haar en geeft ze hem de opdracht om nummer 4 uit te kleden en hem op de martelbank vast te ketenen. De vrouwelijke butler krijgt de opdracht om een set electro-penisringen aan te brengen, een taak die ze behendig uitvoert. De eerste ring plaatst ze achter het scrotum en de laatste, vierde ring net achter de eikel. Haar aanrakingen, in combinatie met het sluiten van de boeien die hem in een vernederende positie dwingen, bewerkstelligen een spanning die zich duidelijk laat zien, kloppend begint zijn lul harder te worden.

Ook voor Aaron werkt de spanning meeslepend. Het illustere beeld dat zich voor zijn ogen openbaart geeft hem een flinke stijve, waardoor zijn hand als vanzelf het dijbeen van John opzoekt.

De stemming in de zaal deint een beetje op en neer, achter de tafel tegenover hen ziet Aaron hoe een stel dicht tegen elkaar aankruipt en overweldigd door het bloedgeile spel in het midden van de zaal, zich in de roes laten meeslepen. Aaron verkeert in dezelfde roes en laat zijn hand verder omhoog over Johns been schuiven.

Ondertussen wordt het spel in het midden van de zaal wat heftiger. Nummer 3 zit op een kruk naast de geketende 4. Carmen heeft haar de afstandsbediening van de penisringen gegeven zodat ze zelf kan bepalen hoe lang en hoe intens de stroomstoten door de penis van 4 gejaagd zullen worden. 3 heeft ook permissie van Carmen gekregen om een paar tepelklemmen te laten plaatsen. Zijn bonzende en omhoog wijzende lul is voor nummer 3 een geldig argument om op haar console de intensiteit verder op te schroeven. Dat resulteert in heerlijk opgewonden kronkelende bewegingen van 4.

Het schouwspel beheerst en controleert volkomen de roes waarin Aaron verkeert, hij geeft zich er volledig aan over en wil de rits van Johns broek openen. Hiermee slaat voor John de stemming in één keer om. Hij schuift zijn stoel naar achteren en kijkt naar Aaron met een blik die niet te interpreteren valt. Geen boosheid, geen afwijzing, geen geruststelling, een hele nieuwe prikkel die het spel voor hem en Aaron in een klap stillegt nog voordat het was begonnen.

De ruw verstoorde vibe geeft Aaron een onbehaaglijk gevoel, deze club, deze avond, deze groep mensen! Voor Aaron is dit absoluut de perfecte setting hij heeft zich nog nooit zo lekker opgewonden en geil gevoeld. Maar wat nu? Wat gaat er in John om? Blijkbaar is hij er niet mee op z’n gemak. Aaron bedenkt dat hij er open over had moeten zijn voordat ze vanavond op pad gingen. Misschien had hij John dan vooraf al in de stemming kunnen brengen en hem kunnen overtuigen om te gaan. Het had dan waarschijnlijk heel anders gelopen. Aan zichzelf moet hij toegeven dat het een gevaarlijk experiment was om niets te zeggen en John hiermee te verrassen, nou ja verrassen, overrompelen. Aan de andere kant had hij waarschijnlijk nooit ontdekt dat het zo geweldig goed aanvoelt om in deze setting je lusten uit te leven. Alhoewel het er op dit moment niet naar uitziet dat dat vanavond nog gaat gebeuren weet Aaron heel zeker dat deze club hem vaker gaat zien.

“Kom, laten we een drankje aan de bar nemen”. Hij pakt Johns hand en voelt dat John hier graag in meegaat. Ook vanaf de bar kun je naar het midden van de zaal kijken, maar door de grotere afstand tot het podium is de beleving minder intens. Aaron zorgt dat John met z’n rug naar het podium kan gaan zitten en geeft hem daarmee de ruimte om zijn gevoelens weer in balans te brengen.

De bartender zet hun bestelling, twee glazen rum, voor ze op de bar. Aaron neemt een flinke teug en neemt even de tijd om zijn vraag aan John zo snugger mogelijk te formuleren: “Raak je hier nou ook niet vreselijk opgewonden van?”

John zou eigenlijk dolgraag Aaron het plezier doen om de geile spanning te kunnen voelen en delen, de liefde die de twee vanaf het eerste moment tussen elkaar hebben gevoeld heeft ze al door heel wat stormen en buitjes geleid. De weg die Aaron nu is ingeslagen komt echter als een complete verrassing. De uitingen van hun liefde voor elkaar zijn best vaker, zeg maar aan de ruwe kant geweest, het is pas sinds kort dat Aaron daar een andere dimensie aan heeft gegeven en ze zich beiden voorzichtig in een BDSM spel hebben laten glijden. Maar om dat nu buiten hun eigen veilige omgeving uit te gaan leven blijkt voor John een brug te ver.

“Op dit moment en in deze club voel ik niet de vibe die jij blijkbaar juist wél voelt. Voor mij is het lastig om de controle uit handen te geven en me te laten gaan in een spel met vreemden en dan ook nog eens in een onbekende omgeving. Ik voel me ook niet lekker als een vrouw met een geile blik in haar ogen naar me kijkt. En ja, natuurlijk streelt het m’n ego als ik merk dat ik iemand ‘aan kan krijgen’ maar verder dan dat gaan staat mijn gevoel me simpelweg niet toe.”

Terwijl Aaron op zoek is naar een reactie die voor nu even alle deuren open kan houden wordt zijn aandacht volledig naar het podium getrokken.

De foltering van nummer 4 bereikt de finale. De blijkbaar korte maar zeer heftige electrostoten die hem nu worden toegebracht laten de man kermen terwijl zijn hele lichaam heen en weer schokt. Een tafereel dat Aaron in verrukking brengt en een gloed op z’n gezicht zet.

De ‘Salle Vanilla Noir’ houdt vanaf dit moment Aaron definitief in een greep van waaruit geen ontsnappen meer mogelijk is. Dit spel en deze setting raken bij hem precies de juiste snaar, hij voelt hoe zijn lul super glad tegen de stof van z’n onderbroek omhoog kruipt. Het liefst zou hij John nu mee het podium opsleuren en hem daar knielend een blow job geven, terwijl ze door de gasten worden bekeken.

Die hersenspinsels verdwijnen snel als hij John weer aankijkt. Opnieuw is daar die merkwaardige blik in John’s ogen. Nog voordat John de woorden uitspreekt weet Aaron dat John hier weg wil, zonder dat hij het zelf uitspreekt belooft Aaron zichzelf dat hij hier terug zal komen.

 

Geschreven door ARBY

 

(Afbeelding / logo “Let’s Talk” gemaakt door Shaundell Horton)