Lekker klaargekomen? Balen!

Als het moet kan ik binnen een minuut klaarkomen. Op zich niks om trots op te zijn, want dat zit bij veel mannen ingebakken. Een zaadlozing is nodig voor de voortplanting, dus in geval van nood moet het snel geregeld zijn. De piek geeft een kort intens genot, dus als je dat eenmaal kent dan wil je meer. Net als bijna alle jongens begon ik in de pubertijd met masturberen met het doel klaarkomen. Zo conditioneerde ik mezelf. Die conditionering werd versterkt door porno, waar ik natuurlijk ook geen weerstand aan kon bieden. En ook als ik seks had met mijn partner lag de focus op mijn piekorgasme. Als dat gelukt was, was de vrijpartij gelukt. Ongevraagd gaf ze háár piek daar vaak voor op.

 

Niks mis mee toch?
Maar wat is er dan eigenlijk mis mee, het is toch heerlijk om klaar te komen? Dat klopt, maar als je ervoor kunt kiezen om niet klaar te komen, wordt seks nog lekkerder. Wat zijn dan eigenlijk de nadelen van klaarkomen?

• De totale hoeveelheid genot (de oppervlakte onder de lijn) is bij het niet pieken veel groter dan bij wel pieken.

• De vrijpartij duurt minder lang. Zoals ik al zei, een man kan heel snel klaarkomen en daarna is het einde oefening.
• Ejaculeren kost veel energie, met je sperma geef je ook veel energie weg. Dus daarna wil je alleen maar slapen en ook de     volgende dag kun je nog een katerig gevoel hebben.
• Je moet focussen op jezelf om tot een hoogtepunt te komen. Je verbreekt dus noodgedwongen de verbinding met je partner vlak voor het hoogtepunt.
• Je vrouw heeft vaak meer tijd nodig, dus als jij gepiekt hebt, is zij net uit de startblokken.
• De opwinding van het piekorgasme overschreeuwt de subtielere sensaties in je lijf, waardoor seks op enig moment meer van hetzelfde wordt.

 

Waaaah, doodeng
Allemaal waar misschien, maar seks zonder orgasme leek me echt niks. Niet meer klaarkomen, zonder te weten wat ik ervoor terugkreeg. Doodeng. Maar ik ben het toch gaan proberen.

Loslaten van het doel (het piekorgasme) is niet makkelijk. Het is alsof je moet afkicken van een verslaving. Dat kost tijd, oefening en doorzettingsvermogen. Zo ben ik begonnen met wat ik noem de ‘masturbatiemeditatie’. Masturberen zonder het doel van het piekorgasme, terwijl ik focus op de sensaties in mijn lijf. Niet fantaseren over geile dingen, maar echt concentreren op wat er in mijn lijf gebeurt. In het begin is dat best lastig, want er gebeurde namelijk eerst helemaal niks. Ik vroeg me regelmatig af waar ik in vredesnaam mee bezig was. Geen erectie, geen opwinding, alleen wat zinloos gefrummel.

 

Point-of-no-return
Na een tijdje begon mijn lijf het te snappen en kwam de opwinding ook zonder fantasieën. Toen ging ik ontdekken tot hoever je kunt gaan zonder te ejaculeren. Ik begon het ‘point-of-no-return’ te herkennen. Een enkele keer bereikte ik zelfs een orgasme, zonder zaadlozing.

En dat is ook te merken als ik seks heb met mijn partner. Ik bepaal zelf of en zo ja wanneer ik ejaculeer. Tenminste meestal. Ik ervaar veel meer verbinding met mijn partner als ik seks heb. Mijn partner beleeft meer plezier aan onze vrijpartijen, waardoor zij vaker zin heeft om te vrijen. We vrijen langer en ik word erdoor opgeladen in plaats uitgeput. Het is dus zeker de moeite waard. En ik vind niet dat ik nooit meer mag klaarkomen. Als ik een keer zin heb in een piek, dan gaat hij zo de kerstboom in.

 

 

Æbele Kluwer heeft als missie:

“Mannen helpen bij het ontwikkelen van gezonde mannelijkheid” en dat doet hij met zijn eigen bedrijf Het Seksgesprek en maandelijks in een artikel voor Vlam.