Rimpels
Pak er maar even aan papiertje bij, want dit gaat ingewikkeld worden zonder visuele hulpmiddelen. Teken een punt op het papier. Dat ben ik. Ik heb twee verschillende relaties met twee verschillende mannen: twee lijnen schuin omhoog, zoals een V. Elke man is een eigen punt op het papier. In mijn eerste polyamoureuze sitatie hadden beide mannen ieder minimaal drie andere partners. Als je even meetekent, krijg je een soort vliegend hert. Die andere partners hebben óók partners. En die óók weer. Nog even en het leest als de stamboom van Queen Victoria, die door slimme huwelijkspolitiek verwand was aan vrijwel alle koningshuizen in Europa. Je hebt een “polycule” getekend: een moleculaire structuur van polyamoreuze relaties.
Pak nu een rode stift en zet een vet kruis door één van de relaties die je hebt getekend. Dondert niet welke. Daar is een relatie op een spectaculair slechte manier uitgegaan. Want we doen allemaal onze best om “good poly people” te zijn en alles uit te praten op een non-aggressieve manier met de beste communicatieve vaardigheden die we hebben…ach wie hou ik voor de gek. De meesten van ons doen hun stinkende best. Maar er zijn ook stieren in de porceleinwinkel, die uit gebrek aan ervaring of gebrek aan emotionele ontwikkeling en soms uit kwade opzet, een relatie behoorlijk kunnen verstieren (aha, daarom heet dat zo!). Of soms doe je je best en loopt een relatie alsnog in het honderd. En alle gevoelens en gebeurtenissen, positief of negatief, trillen door het hele polynetwerk heen, zoals de draden van een spinnenweb trillen wanneer er een vlieg in vast komt te zitten.
Als mijn metamour (de partner van mijn partner) een nare breuk te verwerken heeft, dan neemt mijn partner daar waarschijnlijk iets van mee naar huis. Dat kan een simpele mededeling zijn… maar ook een complete breakdown omdat míjn partner ineens bang geworden is dat al dat zijn relaties óók stukgaan en dat hij eenzaam zal sterven in een smerig huis waar de pizzadozen zo hoog opgestapeld zijn dat de politie de voordeur niet eens openkrijgt. Dit is het rimpeleffect: een gebeurtenis heeft altijd een indirect en onbedoeld effect op de omgeving. Binnen een polycule kunnen de relaties hecht en intiem zijn en dan kan zo’n rimpeleffect voor enorme gevolgschade zorgen.
Hoe hou je dat tegen? Niet. Maar je kan er wel mee om leren gaan. Tip 1: zorg voor jezelf. Al die tegeltjeswijsheden en clichés van eerst jezelf liefhebben omdat je anders niet van een ander kan houden? Het is de waarheid. Leer voelen waar je grenzen liggen, geef ze op tijd aan en handel ernaar. Als jij om elf uur naar bed moet omdat je anders de volgende dag kapot bent, dan ga je. Ook als je partner aan het uithuilen is. Tip 2: goede partnerkeuze. Kies partner(s) uit die hun eigen grenzen kunnen aangeven en bereid zijn hun communicatie daarover te ontwikkelen. Tip 3: leer actief luisteren. Daar zijn boekenkasten over volgeschreven, het is sowieso een goede vaardigheid om te leren. Want iedereen heeft relaties, of ze nu seksueel intiem zijn of niet. Bel iemand op, vandaag nog, en luister zonder te oordelen en zonder advies te geven. Wees aanwezig bij elkaar met je onverdeelde aandacht, meer hoeft er even niet.
