Nina (48) werd als kind ziek gemaakt door haar moeder

 

Laten we beginnen met de belangrijkste vraag: hoe gaat het nu met je?
“Ik ben een heel gelukkig en blij mens, omgeven door lieve vrienden en vriendinnen. Al ruim 22 jaar heb ik een hechte relatie met mijn lieve vriend Sean. Ik geniet volop van het leven en ik vind nogal veel dingen leuk: ik houd van muziek, dansen, films en documentaires kijken, lezen, breien en haken, uitgaan en vintage kleding. Ik zing in een Pop & Rock koor. Verder schilder en teken ik graag in het atelier dat ik samen met een lieve vriendin deel. Mijn levensmissie is mijn grote passie en dat is voorlichting geven over Kindermishandeling door Falsificatie.”

Als kind werd je doelbewust mishandeld en vergiftigd door je moeder om op die manier aandacht te trekken, dit werd vroeger het münchhausen-by-proxysyndroom genoemd en tegenwoordig noemen we het Kindermishandeling door Falsificatie. Wat houdt dit precies in en op welke signalen kunnen mensen letten? 

“Dat klopt, veertien jaar lang werd ik stelselmatig ziek gemaakt en vergiftigd door mijn eigen moeder. Het is niet te bevatten en onbeschrijflijk verwarrend als je dit als kind moet ondergaan, omdat je dan vaak gedwongen wordt om je ziek te gedragen en mee te liegen tegen de artsen. Ik was geshockeerd toen ik erachter kwam hoe mijn moeder mij al die jaren ziek heeft gemaakt. Dan heb ik het onder andere over de gevaarlijke medicatie die zij mij gaf, zoals spierverslappers en Vesparax, een slaapmiddel dat werd ingezet om euthanasie te plegen. Dat besef kwam pas echt binnen toen mijn moeder overleed in 2016. Ik mocht geen gezond en blij kind zijn, zo heb ik dat ervaren. Het voelde alsof ik een object was. Mijn moeder bepaalde alles, in negatieve zin, en ze maakte me steeds zieker. Hoe mondiger ik werd, hoe meer ik monddood werd gemaakt. Op het nippertje heb ik het kunnen overleven dankzij een oplettende kinderarts, dokter Vrienten. Hij heeft er echt alles aan gedaan om mijn leven te redden. Als dokter Vrienten één of twee dagen later had ingegrepen, had ik het niet overleefd.

In ‘Jij gaat dood’ kun je lezen hoe ik opgroeide in een onveilige thuissituatie en hoe mijn moeder mij op een gegeven moment totaal isoleerde, tot het moment waarop ik dokter Vrienten leerde kennen. Kindermishandeling door Falsificatie is een ernstige en verborgen vorm van kindermishandeling waarbij de pleger – vaak is dat de biologische moeder maar het kan ook de vader of een andere verzorger zijn – een psychische, sociale of lichamelijke aandoening kan verzinnen, verergeren of daadwerkelijk kan veroorzaken. Dit doet de pleger om aandacht en sympathie te krijgen van de omgeving en van het medisch personeel. Als er meer kinderen in het gezin zijn, is de kans groot dat alle kinderen slachtoffer zijn. Ook huisdieren en soms ook ouderen kunnen slachtoffer zijn. Ik vind het erg belangrijk om te benadrukken dat KMdF ook op psychisch en sociaal vlak kan voorkomen: het hoeft niet altijd over een lichamelijke afwijking te gaan!
Er zijn veel signalen en kenmerken die opvallend zijn. Ik zal er een aantal noemen:

• Het kind wordt regelmatig bij artsen gepresenteerd, dit komt ook op sociaal en psychisch vlak voor.
  Als kind en pleger van elkaar gescheiden worden, zie je dat de klachten verminderen of zelfs verdwijnen.
• Er is sprake van schoolverzuim en van aanpassingen op school.
• Het gezin verhuist en wisselt van (huis)arts, hulpverleners of school, zeker wanneer hulpverleners niet in de wensen van de pleger meegaan.
• De pleger heeft veel kennis van medische zaken en blijft bij artsenbezoek opvallend kalm, met name als er ingrijpende of risicovolle onderzoeken of ingrepen worden gedaan.

Er zijn nog meer signalen en daar geef ik altijd een genuanceerde toelichting bij tijdens de voorlichting die ik geef aan professionals. Het is belangrijk om te weten dat deze plegers manipulatief zijn. De kinderen worden geïnstrueerd en geïndoctrineerd, hun loyaliteit aan de pleger is vaak groot vanwege een dieperliggende angst. Ik vertel daarom over de signalen en kenmerken zodat men weet hoe je het beste kunt handelen bij een vermoeden van KMdF. Ongeveer vijf kinderen per jaar overleven deze vorm van mishandeling niet: het is van levensbelang om zoveel mogelijk bekendheid aan KMdF te geven zodat mogelijke signalen vroegtijdig worden herkend. Daarna is het belangrijk om de juiste stappen te zetten en voorzichtig te handelen. Ga bijvoorbeeld nog niet in gesprek met de vermoedelijke pleger om je vermoedens te delen, zeker niet zolang het kind of de kinderen in het gezin nog niet veilig zijn. Neem contact op met een vertrouwensarts van Veilig Thuis en bespreek je zorgen.”

In 2011 kwam jouw autobiografische boek ‘Je bent een verschrikkelijk kind’ uit en recent is dus de graphic novel ‘Jij gaat dood’ verschenen. Waarom moest dit boek er nog komen? 

“Al heel lang had ik de wens om ook jongeren te bereiken. Mijn autobiografische boek is minder geschikt voor jongeren omdat het mogelijk heel confronterend kan zijn, en het is een nogal uitgebreid verhaal. Mijn uitgever Seb van der Kaaden en ik werken al dertien jaar samen en hij kwam met het geweldige idee om mijn verhaal ook in stripvorm uit te brengen, een graphic novel, zodat ook jongeren op een toegankelijke manier kunnen lezen over deze vorm van kindermishandeling. Met beeld kun je soms zo veel meer zeggen dan met woorden. Zelf denk ik dat deze graphic novel voor jong en oud is. We krijgen zelfs al berichten van kinderen vanaf 10 jaar die het gelezen hebben en erdoor geraakt zijn.

Het boek is gemaakt voor jongeren, maar het is ook absoluut een belangrijk naslagwerk naast de lezingen die ik geef aan professionals. Niet iedereen weet dat deze vorm van kindermishandeling bestaat en erover schrijven – of in dit geval mijn verhaal laten tekenen – is een heel toegankelijke manier om mijn missie uit te dragen. Dit boek geeft in relatief korte tijd een heel helder beeld van wat de signalen zijn en hoe je KMdF kunt herkennen, en het laat zien wat het voor een kind betekent om slachtoffer te zijn van deze vorm van kindermishandeling. Ik vind het ook heel belangrijk om de overlevers mee te geven dat het niet hun schuld is: zij kunnen niet anders dan meeliegen omdat de mishandelingen anders steeds ernstiger kunnen worden. Ieder kind gaat op zijn eigen manier om met traumatische gebeurtenissen en dus ook met deze vorm van manipulatie en indoctrinatie: het komt voor dat kinderen de pleger wel geloven en dus minder weerstand bieden. Het boek is dus voor jong en oud, voor professionals, scholen, maar ook voor de omstanders. Als kind – en ook als volwassene tijdens mijn verwerking – heb ik het echt gemist om er meer over te kunnen lezen, er uitleg over te krijgen, ergens (h)erkenning in te kunnen vinden. De zoektocht naar mijn verwerking is daardoor behoorlijk eenzaam geweest.  En er is nog een reden waarom we deze graphic novel wilden uitbrengen: we zijn ook al lange tijd bezig om mijn verhaal te verfilmen. Dat is nog niet gelukt, maar wij denken dat de verstripping een mooie tussenstap is naar een verfilming omdat het verhaal beeldend al heel helder is weergegeven. Nu alleen nog een filmmaker vinden!”

Heeft het jou ook persoonlijk geholpen om jouw verhaal te delen

“Ja. Ik voelde als kind al dat ik hier iets mee wilde doen. Bovendien is het zo niet voor niets geweest dat ik dit als kind heb moeten meemaken. Daarom heb ik het advies opgevolgd van mijn toenmalige psycholoog David Frenchen, die mij begeleidde nadat ik uit huis gered was. Hij gaf mij de tip om mijn verhaal chronologisch op te schrijven. Ik ben deze man enorm dankbaar, want ik leerde woorden geven aan het ondenkbare dat mij was overkomen. Dat is zo helpend geweest voor mijn verwerking! Ik volgde mijn hart en ik heb mijn rugzak om weten te zetten in een levensmissie. Voorlichting en bewustwording zijn, zoals ik al zei, van levensbelang.”

Wat zou je de lezers van dit interview nog willen meegeven?

“Ik hoop dat mensen inspiratie en kracht uit mijn boeken kunnen halen. Als overlever weet ik hoe ingrijpend en verwarrend het is om dit mee te maken. Ik wens iedereen die met KMdF te maken heeft (gehad) alle sterkte en kracht! Mijn sleutel was om alle contact te verbreken met de plegers zodat ik mijn eigen identiteit weer terug kon vinden. Het is een hele zoektocht geweest, maar ik ben zo blij dat het me gelukt is. Ik gun het iedereen om weer een gelukkig mens te worden. Om je te realiseren en te voelen dat het echt jouw schuld niet is geweest.”

 

De graphic novel ‘Jij gaat dood’ (scenarist en striptekenaar: Margreet de Heer, inkleurder: Ruben Brinkman, Uitgeverij Personalia) is HIER te bestellen.

Alle opbrengsten van de boeken en de lezingen die Nina geeft gaan naar haar missie: meer aandacht genereren voor Kindermishandeling door Falsificatie (KMdF).
Meer informatie vind je op ninablom.nl

Foto Nina: Nienke Voetel
Door de redactie van Vlam