Van partners naar ouders… Roze wolk?

Bas en Nina zijn 10 jaar samen. Ze hebben elkaar ontmoet op een verjaardag van vrienden. Bas was toen 31 en Nina 28 jaar oud.
Ze voelden meteen een klik. Ze keken elkaar aan en er was iets. Een vonk sprong over. Die avond weken ze niet van elkaars zijde. Ze spraken over werk en ze bleken veel gemeen te hebben. Echte soulmates. Bas werkt op een school en Nina heeft haar praktijk als therapeute. Beiden willen ze er graag voor anderen zijn en kunnen dat in hun werk kwijt. Na de verjaardag spraken ze af, waarna hun relatie in een sneltreinvaart ging. Ze waren enorm verliefd. Ze zagen elkaar meerdere malen per week. Gingen na twee maanden voor het eerst samen op vakantie en na driekwart jaar gingen ze samenwonen. Hun sociale kring verdween wat naar de achtergrond omdat de focus vooral op elkaar lag.

 

Ze konden samen lachen, samen sporten, hun interesses delen en voelden dat ze zichzelf konden zijn bij elkaar. Meer hadden ze niet nodig. Na een jaar samen te hebben gewoond besloten ze om een huis te kopen. Hun geluk kon niet op. Ze vonden hun droomhuis en na een verbouwing konden ze erin trekken. Ze spraken over kinderen. Ze wilden dat allebei graag en besloten ervoor te gaan. Al na de tweede keer was het raak, wat zowel Bas als Nina een beetje overviel. Maar ook nu weer kon hun geluk niet op: alsof ze op een wolk zweefden. Nina voelde zich goed. De zwangerschap ging goed. Ze spraken over namen en verheugden zich op de komst van hun kindje. Na 39 weken werd hun dochtertje Sara geboren. Een piepklein meisje. Alles zat erop en eraan. De bevalling was goed verlopen. Ze mochten naar huis met hun meisje in hun armen. Voor het eerst niet meer met z’n tweeën maar met z’n drieën.

 

Bas en Nina voelden zich de eerste paar weken enorm gelukkig. Sara deed het goed en langzaamaan begonnen ze te wennen aan hun nieuwe leven als gezin. Na 10 weken draaide dit gevoel om. Sara sliep slecht. Ze had veel last van krampjes. Het was lastig om een ritme te vinden en ze huilde veel. Bas was weer volledig aan het werk. Nina was nog thuis. Ze miste haar werk als therapeute maar wilde dat niet uitspreken. Ze had het gevoel er volledig voor Sara te moeten zijn en op een roze wolk te moeten zitten. Als Bas thuiskwam en Nina de hele dag met Sara bezig was geweest, wilde ze graag dat Bas het overnam. Bas was moe van de lange drukke dagen op z’n werk. Er had een reorganisatie plaatsgevonden waardoor er meer van hem gevraagd werd. Beiden waren moe van het weinig slapen. Nina had het gevoel dat ze er alleen voor stond met Sara. Zij deed de nachten zodat Bas door kon slapen. Bas vond Nina veranderd. Ze was sneller geïrriteerd en focuste in zijn ogen alleen maar op Sara en niet meer op hem. De gesprekken gingen over Sara en niet meer over hun gezamenlijke interesses. Hun tijd samen was beperkt. Dat wat ze voorheen goed bij elkaar kwijt konden leek veranderd te zijn. Er ontstonden meer en meer irritaties en frustraties. Ze zonderden zich af van elkaar en praatten weinig met elkaar over wat ze dachten en voelden. Tot de bom barstte en ze een verschrikkelijke ruzie kregen.

 

De verandering die had plaatsgevonden van hun partnerrelatie naar het ouderschap had Bas en Nina overrompeld. Toen Bas en Nina spraken over hun kinderwens hadden ze zich echter niet gerealiseerd wat deze verandering teweeg zou brengen. In hun partnerrelatie draaide het om Bas en Nina samen. Hun gezamenlijke interesses. Samen sporten. Samen dingen ondernemen. Na de komst van Sara was hun partnerrelatie naar de achtergrond verdwenen en leken ze allebei zoekend in hun nieuwe rol als ouders. Bas en Sara waren naast partners, collega, werknemer en ondernemer ook vader en moeder geworden. Ze moesten hun kindje leren kennen. Zichzelf ontdekken als kersverse ouders. In hun eigen rol als vader en moeder maar ook in hun gezamenlijke rol als ouders. Ze moesten omgaan met minder slaap. Een ander ritme inbouwen. De balans vinden tussen werk en privé. En hun communicatie en interesses leken te veranderen.

 

Uit onderzoek is gebleken dat de eerste 1000 dagen vanaf de geboorte van een kindje niet altijd even gemakkelijk zijn. Tegelijkertijd zijn deze eerste 1000 dagen cruciaal voor de ontwikkeling van kinderen. TNO gaf in een onderzoek aan dat “door ouders zo vroeg mogelijk van de juiste adviezen te voorzien en door snel in te grijpen bij beginnende problematiek, kunnen we voorkomen dat er later zwaardere zorg nodig is”. Het heeft aandacht en tijd nodig om een kindje en elkaar in de (nieuwe) rol als ouder goed te leren kennen. Ouder zijn brengt veranderingen met zich mee, ook in de partnerrelatie. Soms gaat dat vanzelf, terwijl je een andere keer op meer hobbels stuit.

 

Een gezonde relatie tussen de ouders, en als partners van elkaar, draagt bij aan de ontwikkeling van kinderen. Toch blijkt dat een derde van de jonge ouders uit elkaar gaat voordat het oudste kind drie jaar is. Vrijwel alle jonge ouders maken een relatiedip door na de geboorte van hun kindje. Dat is dus niet gek en Bas en Nina zijn daarin geen uitzondering. Al voelde het voor Bas en Nina wel zo. Ze durfden er niet goed over te praten. Waar het voorheen rustig en voorspoedig liep in hun relatie ervaarden Bas en Nina nu dat ze hun draai niet konden vinden met elkaar. Ze voelden zich er ook schuldig over en hadden het gevoel dat ze vooral alleen maar geluk moesten voelen na de komst van Sara. Ze wilden Sara alles bieden, maar wisten even niet hoe ze dat moesten aanpakken.

 

De verandering van partners naar ouders kun je een periode en in vlagen als intens ervaren. Naast de mooie momenten kun je als ouders ook de nodige uitdagingen ervaren. Dit soort veranderingen, andere rollen, slechte nachten, slaaptekort en uitdagingen kunnen ontstaan in de partnerrelatie. Bas en Nina voelden dat ze het hier samen meer over zouden moeten hebben, dat ze het bespreekbaar moesten maken. In hun omgeving hoorden ze toch veel “geniet ervan”, maar niemand had het over de lastigere kanten die er tegelijkertijd ook waren. Voor Bas en Nina heeft dit altijd naast elkaar bestaan. De leuke en de lastige kanten van deze nieuwe rol en de nieuwe fase.

 

Ze besloten steun te vragen om te kijken naar hun communicatie, de veranderingen na de komst van Sara en de planning rond hun kindje. Hierdoor kregen Bas en Nina na een aantal weken weer meer ruimte om te zijn wie ze wilden zijn. Ze vonden elkaar weer terug als partners en konden daardoor ook steun bij elkaar vinden om de veranderde rollen op te kunnen pakken en er voor Sara te kunnen zijn als ouders. Naast elkaar en in verbinding met elkaar als partners.

 

Door: Marieke Lips, schrijfster van Partners door dik en dun