10 redenen waarom huiselijk geweld minder gesignaleerd wordt in Coronatijd

De nieuwe lockdown zorgt ervoor dat je bang kunt zijn dat het bij kinderen, jongeren (leerlingen) thuis niet goed zal gaan. Het contact is in Coronatijd anders dan anders. Net zoals afspraken met familie en vrienden niet vanzelfsprekend zijn, worden ook bezoeken aan cliënten vanuit de hulpverlening lang niet altijd afgelegd zoals normaalgesproken. Vanuit het onderwijs worden docenten en ondersteunend personeel geconfronteerd met onderwijs op afstand en ouders nog verder op afstand. Face-to-face afspraken vinden minder vaak plaats. Je ziet minder en je kan minder je voelsprieten uitzetten.

 

Mijn zorg: huiselijk geweld en kindermishandeling worden minder vaak gesignaleerd en daardoor lopen veel mensen hulp en steun mis. Waar juist de behoefte nu extra groot kan zijn. Door de extra onzekerheid en het veranderde contact worden er veel meer redenen gevonden dan normaal gesproken waarom signaleren niet goed mogelijk is. Ik zet tien van deze redenen op een rijtje. En verklap je alvast dat deze redenen misschien niet allemaal herkenbaar zijn, maar dat zelfs als één van deze redenen je bekend voorkomen dit ervoor kan zorgen dat niet of later in actie komt dan voorheen. En dat dat dus anders kan. Daarover kun. lezen door te klikken op de webinar info onderaan.

 

1. Je ziet iemand niet helemaal, dus kan je geen goed beeld vormen.

Omdat veel contact via beeldbellen gaat, zie je soms iemand niet goed. Het beeld is tweedimensionaal, iemand is voor de helft in beeld of houd zijn of haar scherm uit. Je kan dus niet zien hoe het met iemand is, waardoor je geen volledig beeld kan vormen, dus er is geen sprake van signaleren.

2. Iemand houdt het contact af, daardoor weet je niet hoe het gaat. 

Er kunnen allerlei redenen zijn waarom iemand geen contact wil, niet wil beeldbellen, of ook fysiek contact op dit moment afhoudt. Daardoor weet je niet echt hoe het gaat, dus hoe kan je dan signaleren?

3. Je voelt wel dat er iets aan de hand is, maar iemand wil het er niet met je over hebben. 

Je gevoel is een belangrijke raadgever bij het signaleren van huiselijk geweld en kindermishandeling (zie ook mijn blog van vorige week). Vaak is het ‘de onderbuik’ die als eerste spreekt.  Maar het lukt niet om erover in gesprek te komen of een afspraak te maken. De boot wordt afgehouden, dus echt duidelijk krijg je niet waar je situatie vandaan komt.

4. Het contact tijdens de overdracht is te kort om te kunnen signaleren. 

Het contact met ouders is nu veel korter. Dat geldt met name voor onderwijs en kinderopvang. Daardoor heb je veel minder mogelijkheden om te zien of te spreken over hoe het nu thuis gaat. Je kan je zorgen hebben maar het niet passend voelen om daarover in gesprek te gaan onder deze omstandigheden. Daardoor ontstaat weer geen goed beeld.

5. Je denkt dat je niet weet waarop je moet letten als je online beeldbelt. 

Je ziet wel van alles gebeuren en bent gewoon in gesprek. Maar mis je niet van alles? Is er niet iets wat je ontgaat? Je kan je afvragen of je wel op de goede dingen let als het gaat om het online signaleren.

6. Mensen geven nu minder snel aan als er wat is. 

Je hebt minder tijd om met mensen echt een gesprek te voeren (zie ook punt 4). Dat maakt ook dat het soms als lastiger kan voelen het over ingewikkelde onderwerpen te hebben. En er echt over door te praten.

7. Het is lastiger om door te vragen tijdens online contact, daardoor kan je veel signalen missen. 

Tijdens het online contact kan je bewaren voelen om echt door te vragen. Wat maak je los? Wie luisteren er nog meer mee zonder dat je dat weet? Het kan een stuk onveiliger voelen, ook voor jou, om echt de diepte in te gaan met de cliënt. Doordat je niet door kan vragen kan je het lastiger vinden te signaleren.

8. Mensen zijn al uit hun routine, dus signalen die je waar kan nemen veranderen elke dag. 

Er ontstaat een wisselend beeld bij jouw cliënten, leerlingen, ouders of deelnemers. Waar kan je dan in deze tijd op letten? Als er geen consistent beeld ontstaat, hoe weeg je een signaal dan? De veranderende situaties kunnen ervoor zorgen dat je niet weet wat je volgende stap moet zijn in je signaleringsproces.

9. Het duurt al langer voordat er hulp komt voor een gezin, je kan je dan bezwaard voelen. 

Hulp in gang zetten, inmiddels weten we allemaal dat dat een heel traag proces kan zijn. Via nieuwe intakes, indicatiestellingen en wachtlijsten kan het maanden duren voordat iemand de zorg krijgt die hij of zij wil. Als je ondertussen signalen ziet, kan je je terughoudend op willen stellen richting het gezin of huishouden. Zij kunnen er immers niks aan doen dat het zo lang duurt.

10. Je eigen gevoel is momenteel een onbetrouwbaar instrument, dus hoe kan je goed signaleren? 

Je proeft de sfeer een stuk minder daardoor kan je geen goed beeld vormen.

Omdat je niet in het gezin komt of met regelmaat wat langer contact hebt kan je je gevoelsthermometer niet goed in de situatie steken. Terwijl je gevoel heel belangrijk is (zie ook punt 3) in het signaleren. Maar ook je eigen situatie kan ervoor zorgen dat je de worsteling van ouders en partners herkend, waardoor je een signaal anders kan interpreteren dan daarvoor.

 

Tien redenen zijn nog niet tien waarheden.

Dit zijn tien redenen die professionals aanvoeren waardoor signaleren op dit moment lastiger is dan anders. Maar ook tien bezwaren die in een ander daglicht kunnen komen te staan. Want ook nu is het signaleren van huiselijk geweld en kindermishandeling heel goed mogelijk. Want ik weet zeker dat als je dit leest je voor een heel aantal bezwaren rationeel gezien wel een oplossing hebt. Maar je gevoel zit ook nog wel eens achter het stuur. En dat kan anders! Wees je bewust van de redenen die jij mogelijk aanvoert of voelt. Hanteer de onzekerheid en werk samen met en voor de gezinnen of koppels. Want zij hebben deze hulp misschien soms wel harder nog dan ooit.

Op de site van Kirsten staan o.a. nieuwe webinars over: Signaleren in Coronatijd; hoe doe je dat?

 

Geschreven door Kirsten Regtop (#TEDxSpreker, blogger en trainer bij www.kirstenregtop.com over o.a. huiselijk- en partnergeweld). Lees deze en meer blogs ook op haar site