Kan je even langskomen?

Podcast: “Kan je even langskomen”

‘Met een traan en een lach heb ik drie rondjes extra gelopen met de hond om het af te luisteren. De hond is doodmoe.’ Dat is een van de reacties op de podcast Kan je even langskomen. Lucas (30) woont met twee kippen in Amsterdam Noord. En hij is vader, onverwacht. Daar maakte hij een podcast over. Vertel!

Ik heb geen vriendin of relatie, maar een aantal maanden geleden kreeg ik een belletje van een meisje met de vraag: Kan je even langskomen?Toen ik langskwam vertelde K. (zo noemen we haar in de podcast.) dat ze zwanger is van mij. K. heb ik dan pas een paar keer gezien en ik ken haar dus helemaal niet zo goed, toch besluit ze het kind te houden.

 

Spanning, humor, drama

In de podcast Kan je even langskomen? ga ik 14 afleveringen in gesprek met Rosa. Zij is redacteur en ook zwanger. We spreken om de twee weken af en praten over wat er op me afkomt nu ik vader ga worden. Wat komt er praktisch bij kijken? En hoe gaat dat in z’n werk, een kind krijgen met een persoon waar je geen relatie mee hebt? De laatste aflevering is een bonusaflevering waarin je, na 13 afleveringen alleen mijn kant van het verhaal te horen en de kant van K. te horen krijgt. Uiteindelijk is het een verhaal geworden met spanning, humor en een vleugje drama. In elke aflevering zit ook een weetje. Mensen die niks geven om het verhaal, maar wel veel willen leren over baby’s of dikke buiken, kunnen ook gewoon luisteren. 😉

 

Idee

Het was niet mijn idee om hier een podcast over te maken. Vanwege mijn werk als regisseur bij tv werd ik gevraagd om te brainstormen over een podcast. Vlak daarvoor hoorde ik dat ik vader ging worden. Tijdens de brainstorm vertelde ik: ‘Sorry, ik heb even geen inspiratie want dit en dit is er gebeurd ‘. Een week later werd ik gebeld of ik over dat verhaal geen podcast wilde maken.’
In het begin dacht ik: ‘Dit wordt een verhaal van iemand die een kind krijgt op een iets andere manier dan de klassieke manier en dat vervolgens alles gewoon heel goed gaat. Dat gaat saai worden. Wie wil dat nou horen?. Maar toen mijn voetbalvrienden telkens vragen hadden en ook de tante van mijn moeder er meer over wilde weten, besefte ik dat er toch meer vraag naar is dan verwacht. Na goedkeuring van K. zijn we begonnen met opnemen, nog niet precies wetende wat er allemaal zou gaan gebeuren.

 

Gebinged

Ik ben heel blij dat mijn omgeving het een eerlijke en oprechte podcast vindt. Zij herkennen mij zoals ik in de podcast overkom. Het moest ook een eerlijk verhaal worden, anders verliest het kracht. Het valt me op dat iedereen weer iets anders uit het verhaal haalt. We hebben de podcast met een heel klein groepje gemaakt, dus het is ook wel fijn dat mensen horen dat er aandacht en liefde in het maakproces van de podcast zit.

De reacties uit mijn omgeving zijn ook tof, zoals die van een tante, die drie rondjes extra met de hond liep om het af te luisteren. Of een appje van een teamgenoot om half 2 ‘s nachts: ‘Yo, ik heb nooit het geduld om podcasts te luisteren, maar heb hem vanavond in één keer gebinged. Mooi!’ En een van mijn beste vrienden vroeg: ‘Wie is die Rosa? Ik ben helemaal verliefd op haar! Ze heeft de stem van een droomvrouw’.

 

Therapeutisch

Toen ik K. vroeg of ik over dit verhaal een podcast mocht maken zei K. dat het misschien wel therapeutisch zou kunnen werken. Dat vond ik heel interessant, omdat ik als ik me niet goed voel inderdaad het liefst alleen ben en er niet veel over praat. Later bedachten we dat het heel mooi kan zijn om in het midden van de podcast even iets anders te doen. Om te kijken of we nog wat dieper kunnen gaan en het verhaal van een andere kant konden belichten. We kwamen uit bij relatietherapeut en psycholoog Geeske. Ik vond het heel fijn én cool dat ze haar kennis en ervaringen met me deelde en dat heeft me ook vertrouwen gegeven voor de toekomst.

 

Glimlach

Het is nu na twee maanden nog steeds gek en wennen. Het is de grootste verandering in mijn leven en dat kost tijd. Soms is het pittig en frustrerend, maar meestal is het prachtig. De verantwoordelijkheid was vooral in het begin gek, ik weet nog dat we een dag na de bevalling ineens alleen waren met de baby. Hoe moet dit eigenlijk? Ik werd elke 5 minuten wakker om te checken of ze nog ademde. Gelukkig is ze heel gezond en gaat het heel goed. Het eerste moment dat ik mijn dochter zag was het echt niet: ‘Ah dít is dat gevoel waar alle ouders het over hebben.’ Nee, het was mooi maar ook heel gek. Mijn dochter en ik leren elkaar nu elke dag beter kennen en daarmee groeit ook elke dag mijn liefde voor haar. De psycholoog zei het heel mooi: ‘Je kan iemand heel goed uitleggen hoe je je voelt na een nacht niet slapen, je bent brak zoals bij een kater. Maar leg iemand maar eens uit wat je voelt als je kind naar je lacht …’ Daar heeft ze gelijk in, mijn vrienden kenden de glimlach die ik bij mijn dochter heb nog niet, maar ze zien er wel heel veel liefde in.

 

Pilsje

Of ik nog tips heb voor jonge vaders? Drink pils met vrienden. Dat kan overigens ook op zondagmiddag met een pasgeboren kind in een kroeg. Vaders zouden verplicht (!) zes weken verlof moeten krijgen van werk. Mannen durven (of willen) niet lang vrij te nemen na de geboorte van een kind, terwijl die periode juist voor een man superbelangrijk is om de band met je kind te laten groeien. Daarnaast is het ook net zo belangrijk voor de moeder van het kind, omdat je haar daarmee de eerste weken ontlast. Zij heeft net een bevalling achter de rug én heeft maandenlang een fysieke inspanning geleverd. Door het verplicht te stellen kunnen en durven mannen het om zo lang vrij te nemen én moeten veel meer thuis zijn in de beginperiode.

Gauw luisteren!

 

Geschreven door de redactie van VLAM