Mannen gezocht: met liefde, zonder kast

“Jij houdt je toch voornamelijk met seks bezig? Ik dacht nog aan je!” Een aanhef van deze strekking hoor ik vaker en ik weet inmiddels dat het daarna nog alle kanten op kan gaan. Tjeert, mijn seizoensbuurman op de camping, kijkt me met zijn knappe hoofd en open glimlach aan. Al vier zomers lang staat hij met zijn man op de vaste plaats naast onze tent en maken we af en toe een praatje.

 

De geijkte coming-out-verhaallijn

Hij vertelt hoe hij deze vakantie trek had in een lekkere roman die lekker weg leest. Één die het verhaal beschrijft van een romantische ontmoeting tussen twee mannen, maar dan zonder de geijkte coming-out verhaallijn als ondermijnende factor. Gewoon een mooi verhaal over de liefde. “Want”, zo zegt hij, “ik heb niet altijd zin om me wéér met een bochtje te moeten identificeren met het verhaal tussen man en vrouw. En ik wil ook niet steeds dat moeilijke gedoe van die ontworsteling.” Logisch lijkt me. Als doorgewinterde hetero zou ik ook geen zin hebben in een levenslange norm van homoseksualiteit in literatuur waar ik het dan maar mee moet doen. Continu omdenken lijkt me doodvermoeiend.

 

De boot gemist

“En, is het gelukt?” vraag ik. Tjeert blijkt ervoor naar een gespecialiseerde boekenhandel te zijn gegaan. Er zijn daar schappen gereserveerd voor alles wat buiten de norm valt. Rijen dik boeken over inter-sekse, transgender, queer, drag, etc. Maar een relatief ongecompliceerd liefdesverhaal van twee mannen ontbreekt geheel in de collectie. Hoe kan dat?

“We hebben de boot gemist zei ik tegen mijn man”, grapt Tjeert. “De wereld is verdergegaan, wij zijn al passé.” Ik merk gelijk hoe niet-grappig ik dit vind. Dat boeken van twee mannen die verliefd op elkaar worden, zonder die hetero-normatieve placemat een zeldzaamheid zijn, zegt mijns inziens vooral iets over hoe we als maatschappij de boot gemist hebben. Wij zijn een reis begonnen op een nieuwe, glimmende LHBTIQ+ boot, terwijl we een van de eerste schepen nog niet naar haar bestemming gebracht hebben.

De dag dat er homomannen zijn die en masse vragend hun wenkbrauwen op trekken als je het hebt over ‘de kast’, is die oorspronkelijke reis pas geslaagd. Datzelfde geldt uiteraard ook voor alle andere seksualiteiten die buiten de heteroboot vallen. Fijn toch als je er gewoon onvoorwaardelijk mag zijn, dus zonder dat je iets uit moet leggen (uitleg geven is een milde variant van veroveren). Ik heb ook nooit uit een kast hoeven komen. Weg er mee.

 

Privilege

De meeste lovestories zijn mij op mijn hetero-lijf geschreven. Ik heb nooit een microscopische zoektocht hoeven starten naar een leuk boek waarbij twee hetero’s eens geen plek hoeven te veroveren tussen de homo’s. Voor mij is een verhaallijn zonder ontsnappen uit een kast gelukkig schering en inslag. Heerlijk zo’n privilege.

Ik denk ook gelijk: hoe veel boeken zouden er op de homo-plank gestaan hebben, als niemand zich zou laten begrenzen door het beperkte zicht van de ander? Zou de bewuste boekenhandel dan überhaupt bestaan? Zou ik nog voldoende aan mijn literaire hetero-trekken komen? Zeker; er is genoeg ruimte voor iedereen, ook als de balans in het aanbod verschuift. “Leaning-out” (de beweging waarbij leden van de gevestigde orde plaats maken aan tafel voor leden van gemarginaliseerde of genegeerde groepen) is een eer.

Deze keer wil ik deze column dan ook afsluiten met een vraag: wie kent er een roman, die de liefde beschrijft tussen twee mannen, zonder dat iemand zich daarnaast ook nog moet ontworstelen aan een kast? Ik zou Tjeert de komende zomer graag verrassen, of liever al met de feestdagen! Als er tips binnen komen, zullen die hier op deze bladzijde te lezen zijn in de allerlaatste alinea …

 

Tips tot nu toe:

 

Geschreven door Sabine Meulenbeld (Specialist Seksuele Soevereiniteit, trainer, coach, therapeut. (www.sabinemeulenbeld.nl)

 

(Foto door Renate Vanaga)