#LetsTalkAboutYES

#LetsTalkAboutYES

Tijd voor een nieuwe Verkrachtingswet

In Nederland zegt één op de acht vrouwen te zijn verkracht, en ruim twee procent van de mannen. De daders worden veelal niet bestraft. Omdat het slachtoffer geen aangifte doet, óf omdat de dader niet gepakt wordt, óf omdat de verkrachting niet als zodanig wordt erkend. Dat gebeurt vaak, omdat de Nederlandse Verkrachtingswet ouderwets is. Kun je geen blauwe plekken laten zien? Heeft niemand je hard “NEE!” horen schreeuwen? Dan ben je volgens de wet niet verkracht. Dat terwijl 70 procent van de slachtoffers ‘bevriest’ of gedrogeerd wordt en zich daardoor niet kan verzetten. Amnesty International vindt dat deze Verkrachtingswet moet veranderen. Verkrachtingsslachtoffers verdienen een betere bescherming. VLAM-magazine sprak hierover met Yara Boff-Tonella, de persvoorlichter van Amnesty International (Nederland).

 

Onderzoek

Yara vertelt dat I&O Research in opdracht van Amnesty International onderzoek heeft gedaan naar hoe de Nederlandse bevolking aankijkt tegen verkrachting en wetgeving hierover. Eén op de vijf vrouwen geeft aan ooit te hebben meegemaakt dat iemand haar lichaam ongewenst binnendrong. Bijna drie procent van de mannen geeft aan dit te hebben meegemaakt. Driekwart van de ondervraagden vindt dat seks zonder instemming (penetratie in de vorm van geslachtsgemeenschap of orale seks) óók verkrachting is, ook al is dwang of geweld niet aan te tonen. Bijvoorbeeld als het slachtoffer van angst ‘bevroor’ of onder invloed was.

 

Conceptwetsvoorstel van Grapperhaus

Bij de invoering van een nieuw delict voor ‘seks tegen de wil’ verandert Grapperhaus dus niet de huidige verkrachtingswetgeving, waarbij het slachtoffer moet kunnen aantonen dat er dwang en/of geweld is gebruikt. Maar hij breidt deze als het ware uit door dit nieuwe delict in te voeren. Hiervoor zou dan een maximumstraf van zes jaar gaan gelden, terwijl voor verkrachting maximaal twaalf jaar kan worden gegeven.
“Stel je bent slachtoffer geworden van seks zonder instemming, bijvoorbeeld als je ‘bevroor’tijdens de seks en je hebt dus geen instemming kunnen verlenen, dan wordt dat als minder erg gezien dan verkrachting. Amnesty geeft duidelijk aan dat dit een vreemde manier van denken is, want als er penetratie is geweest onder dwang of tijdens het ‘bevriezen’ waardoor het slachtoffer niks kon zeggen, is het hetzelfde en even erg”, aldus Yara.

 

Mensenrechten

Dit alles is volgens Amnesty International niet in lijn met internationale mensenrechtenverdragen die bepalen dat seks zonder instemming (onvrijwillige seks) als verkrachting moet worden erkend. Bovendien doet dit geen recht aan de slachtoffers, die hiermee het signaal krijgen dat wat zij hebben meegemaakt minder ernstig is dan verkrachting.

 

Ja=ja

Amnesty komt al jaren op voor de rechten van vrouwen en voert nu campagne om ervoor te zorgen dat in Nederland de norm is dat seks gebaseerd is op gelijkwaardigheid, vrijwilligheid en instemming. Verkrachting is een mensenrechtenschending. Met de publiekscampagne #LetsTalkAboutYES wil Amnesty, met name onder jongeren, de dialoog over seks en instemming op gang brengen. Daarnaast dringt Amnesty aan op een nieuwe Verkrachtingswet. Een wet die seks zonder wederzijdse instemming verkrachting noemt en strafbaar stelt. Dit alles is een politieke en wettelijke reden van de campagne. Een andere reden, en wel net zo belangrijke, is dat Amnesty ook een maatschappelijk gesprek op gang wil brengen. Dat mensen meer gaan praten over wat de ander wél wil, dus ja=ja in plaats van nee=nee.

 

Wat kun JIJ doen?

Nederland moet ervan doordrongen raken dat seks zonder toestemming (onvrijwillige seks) verkrachting is. Met een nieuwe wet op komst, is dit hét moment om in actie te komen, om samen met Amnesty International het verschil te maken. Dat kan online, als campagneactivist of door mee te doen aan één van de acties of onlinebijeenkomsten. Via deze actiepagina kun je al op een simpele manier bijvoorbeeld een digitale kaart sturen. VLAM-magazine zegt: “DOEN”!

 

Er volgen binnenkort nog artikelen met activisten en een slachtoffer over de campagne #LetsTalkAboutYes.

 

Geschreven door Yara Boff Tonella (Persvoorlichter Amnesty International) en Jeroen Hindriks (Hoofdredactie VLAM)