Jeroen Hindriks

100 antwoorden bij seksuele opvoeding

,

Belle Barbé: “Met je kind over seksualiteit praten is hartstikke leuk, en waarschijnlijk leer je er zelf ook veel van!”

Je zou Belle Barbé kunnen kennen van haar voorlichtingsboek Ik & seks. Deze week is haar nieuwe boek uitgekomen: 100 antwoorden bij seksuele opvoeding. Maar eerst geeft ze 5 antwoorden aan de Vlam-redactie!

 

Je bent specialist seksuele opvoeding. Wat houdt jouw werk precies in?

“Ik heb een achtergrond als pedagoog en heb mij gespecialiseerd in seksualiteit bij kinderen en jongeren. Ik vind dat we seksualiteit door een brede bril moeten bekijken. Als je dat doet, zie je in dat jongeren – en zelfs kinderen – ook seksualiteit ervaren. We zijn seksuele wezens vanaf de geboorte en de basis van hoe je seksualiteit beleeft wordt gelegd in de eerste levensjaren. Superbelangrijk dus om daar als opvoeder mee bezig te zijn! Ik ben zelf ook moeder, van vier kinderen, en vind het heel leuk om te zien dat zij zich seksueel ontwikkelen. Ik hoop dat ik ze vanuit mijn werk daarin goed kan ondersteunen, hoewel ze er later vast dingen op aan te merken zullen hebben.”

 

Jouw vorige boek, Ik & seks, verscheen in 2019 en is een voorlichtingsboek voor jongeren. Je kreeg toen vaak de vraag of je niet ook een boek voor ouders wilde schrijven. Want hoe zorg je ervoor dat jouw puber met jou over seksualiteit wil praten?

“Slecht nieuws voor die ouders: dan moet je eerder beginnen. Daarom heb ik nu een boek geschreven voor ouders van jonge kinderen tussen 0 en 12 jaar, zodat zij vanaf de geboorte bezig kunnen zijn met de seksuele opvoeding. Ik geef veel ouderavonden in de kinderopvang en op basisscholen over dit onderwerp, daardoor weet ik dat veel ouders met vragen zitten. Ik heb de honderd leukste en meest voorkomende vragen genomen en daar een antwoord op geformuleerd. Dit boek is wat mij betreft een must read voor iedere opvoeder!”

Nu zou je als ouder kunnen denken: ‘Er zijn al zo veel verschillende boeken over seksuele voorlichting te vinden, wat maakt dit boek dan anders?’ 

“Er zijn inderdaad veel mooie boeken te koop voor kinderen over seksualiteit, of boeken om samen met je kinderen te lezen. Wat mij betreft zijn dat er nooit genoeg! Over de seksuele opvoeding van kinderen is echter maar weinig geschreven. Anders dan bij andere opvoedthema’s ligt er helaas toch nog een beetje een taboe op het onderwerp. Over andere opvoeddilemma’s, zoals eten en slapen, wordt door ouders onderling wel gepraat, maar of het gezond gedrag is als je kind masturbeert is meestal niet iets wat je met mede-ouders bespreekt. En dat terwijl ouders met zo veel vragen lopen: ‘Hoe noem ik de geslachtsdelen van mijn kind?’, ‘Wat is non-binair?’, ‘Tot wanneer kan ik met mijn kind blijven douchen?’ En ga zo maar door. In mijn nieuwe boek besteed ik ook veel aandacht aan actuele en belangrijke thema’s zoals gender en grensoverschrijdend gedrag, maar de hoofdboodschap is dat seksualiteit leuk en plezierig is en dat het gezond is voor kinderen om dit in hun eigen tempo te ontdekken.”

 

Wat is volgens jou de grootste en hardnekkigste mythe als het gaat om het geven van seksuele voorlichting? En kun je deze mythe ontkrachten?
“Misschien wel dat we nog steeds denken dat de voorlichting één moment is. Dat klinkt ook zo statisch: alsof je even samen moet gaan zitten en alle info zo over je puber heen gekieperd wordt. Daarom pleit ik voor de term ‘seksuele opvoeding’. Dat laat zien dat het een proces is, dat je het onderwerp echt vaker terug moet laten komen. Op die manier normaliseer je seksualiteit en wordt het onderwerp bespreekbaar. Daar heeft je kind nu en later veel profijt van. Oh, en ouders die denken dat zo’n gesprek kinderen alleen maar op ideeën brengt hebben het mis: juist door vanaf de geboorte open het gesprek te voeren beginnen jongeren later aan hun eerste seksuele handeling!”

 

Wat zou je de lezers van dit interview als Gouden Tip willen meegeven?

“Dat met je kind over seksualiteit praten echt hartstikke leuk is! En dat je waarschijnlijk nog heel veel van je eigen kind kunt leren. De wereld is zo aan het veranderen, soms heeft je kind juist een inzicht dat jou weer wat helderheid kan verschaffen. Wees dus ook nieuwsgierig naar de wereld en ervaringen van je kind. Veel plezier!”

100 antwoorden bij seksuele opvoeding door Belle Barbé (met illustraties van Claudie de Cleen) verschijnt begin september bij uitgeverij Ploegsma.

 

Door de redactie van Vlam

 

 

 

 

 

.

Jeroen Hindriks

Interview: “De ware redenen waarom Wil betaalt voor seks”

,

Journalist Sien Boonen sprak samen met theoloog Vera Zonneveld dertig mannen over hun bezoek aan een sekswerker. Sien: “Ik wil de maatschappij graag een breder, alomvattend perspectief bieden, omdat ik vind dat we soms eens verder mogen kijken dan onze neus lang is.” Wacht met je oordeel, is haar boodschap. Het artikel en onderzoek “Komt een man bij de sekswerker” lees je in de geprinte en digitale editie van Vlam editie 1/2022. Iedere maand lees je bij Vlam online een persoonlijk verhaal van een man die Sien gesproken heeft voor het onderzoek.

De ware redenen waarom Wil betaald voor seks:

Wil (44)

Wil heeft de spierziekte SMA, wat betekent dat hij lijdt aan spierzwakte in zijn hele lichaam. Hij zit daardoor permanent in een elektrische rolstoel en woont in een aangepaste woning waarbij er 24 uur per dag zorg beschikbaar is.

Hoe heb je de eerste stap gezet naar het boeken van een escort?

“De drempel was heel hoog voor mij om een escort te boeken. De eerste keer dat ik een escort boekte heb ik me daar echt overheen moeten worstelen. Het was vooral een enorme zoektocht naar de juiste vorm. Welke vorm van sekswerk past bij mij? Mijn handicap maakt het lastig. Het vraagt meer vaardigheden van een sekswerker dan bij een ‘reguliere’ date. Flekszorg, een organisatie die gespecialiseerd is in sekszorg voor mensen met een beperking, kan veel mensen handvatten bieden, maar dit was voor mij geen juiste match. Het intakegesprek schrikte mij behoorlijk af, ik was er nog niet aan toe om mijn behoeften open en bloot op tafel te leggen. Maar de behoeftes had ik wel, dus ik bleef zoeken. Uiteindelijk kwam ik bij een bureau uit waar ik escort Laila heb ontmoet. Haar boek ik eens in de zoveel tijd opnieuw, het voelt fijn en vertrouwd en ze kan onwijs goed met mijn handicap omgaan.”

Wat bracht jou ertoe om gebruik te gaan maken van een seksuele dienst?

“Ik was toen 37 toen ik voor het eerst een escort boekte. Een vriendin van mij kwam met het idee en opperde om het eens te proberen. Ik had daarvoor één relatie gehad met iemand met eenzelfde soort handicap, maar toen dat uitging heb ik de sprong gewaagd. In mijn positie is het toch lastig om aan intimiteit te komen. In de kroeg heb ik veel bekijks. Sommigen spreken me aan, zeggen dat ze het tof vinden dat ik met mijn biertje tussen de menigte mee feest. Maar iemand mee naar huis nemen gaat voor mij niet. Terwijl… Het is niet alsof mijn zaakje niet werkt ondanks mijn lichamelijke beperking.”

En toen kwam Laila.

“Ja. Laila werkte destijds nog voor een bureau, en via dat bureau ben ik met haar in contact gekomen. Inmiddels werkt ze voor haarzelf en ik ben nog steeds klant bij haar. Ik wil contact, aanraking, intimiteit… Dat geeft zij mij.”

Jullie spenderen eens in de zoveel tijd een aantal uren met elkaar. Hoe verloopt zo’n date met Laila?

“De date zelf is slechts een paar uurtjes, maar wat eraan voorafgaat is een enorme voorbereiding. Ik moet het goed van tevoren plannen. Ik moet bijvoorbeeld verzorgenden in vertrouwen nemen en op de hoogte stellen, want ze kunnen niet zomaar binnenwandelen. En een goede vriendin van mij (dezelfde vriendin die met het idee kwam) helpt mij met het voorbereiden. In het begin werd ik alvast helemaal fris en klaar op bed gelegd voordat de escort binnenkwam. Later koos ik er toch voor om in mijn rolstoel te blijven zitten aan het begin van de date. Dat voelde wat natuurlijker. Mijn goede vriendin wacht dan buiten in de auto en staat stand-by om, mochten we overgaan naar het seksuele gedeelte, te helpen met mij in bed tillen. Want verplaatsen naar de slaapkamer gaat voor mij niet zomaar, daar is assistentie en een tillift voor nodig.”

Eigenlijk moet je dus elke stap die je zet van te voren uitdenken, omdat niets vanzelfsprekend gaat…

“Ja. En ook al zou ik het willen… Ik kan dit dus nooit in het geheim doen, want er gaan te veel voorbereidingen mee gemoeid waar ik hulp van anderen bij nodig heb.”

Hoe ontstaat die intimiteit tussen jullie? Wat gaat eraan vooraf?

 “Ik boek altijd een ruim aantal uur, want na een uurtje ben ik simpelweg niet voldaan. Ik wil dat het allemaal zo natuurlijk mogelijk ontstaat. Ik wil voelen dat ze op dat moment echt mijn vriendin is, alsof we op een échte date zijn. We gaan meestal op pad of iets eten van te voren. Ik vind het leuk om te geven, ondanks dat ik fysiek niet veel kan. Dus ik zorg ervoor dat alles naar haar wens is. Ik maak er echt een feestje van. En als er geen sprake is van seks tijdens de date, dan is dat ook goed. Zonder kers is de ontmoeting alsnog een heerlijke taart, zo’n ontmoeting.”

Komt seks voor jou op de laatste plaats?

“Voor mij is oprecht contact tussen mij en haar veel belangrijker. Bij haar kan ik mijn gevoelens laten gaan. Ik voel me niet beoordeeld bij haar. Er zijn geen verwachtingen. Ik mag er gewoon zijn, zonder oordeel. Daardoor voel ik me vrij. Mentaal geeft dat echt een boost. En dat in combinatie met haar aanrakingen, die hand op mijn hand, die knuffel, die zoen…. Als ze weg is moet ik altijd even weer afkicken. Sekswerk is daarom voor mij enorm van belang.”

Ben je in je omgeving open over je dates met een escort?

“Mijn ouders waren vroeger niet bepaald open over seksualiteit. Dat zijn ze nu nog steeds niet. Voor hun houd ik het dus geheim. Open zijn over mijn escort-bezoeken vind ik überhaupt moeilijk. Maar op social media ben ik er inmiddels wel steeds opener over. Het voelt gewoon te hypocriet om te zeggen: ‘ze is heel belangrijk voor me, maar niemand mag het weten’.

Doet de overheid voldoende om intimiteit en seksuele dienstverlening beschikbaar te stellen voor mensen voor wie dit niet vanzelfsprekend is door bijvoorbeeld een lichamelijke of geestelijke beperking?

“Kijk… Ik betaal het nu uit eigen zak. En ik kan niet vaak op date, want daar heb ik simpelweg de financiële middelen niet voor. Sommigen mensen met een beperking moeten het volledig zonder enige intimiteit in het leven doen. Seksuele dienstverlening wordt niet vergoed en er is echt enorm gedoe rondom de financiering van seksuele diensten voor mensen met een beperking. Het is denk ik gewoon heel moeilijk te bepalen wie er wel en wie er niet voor in aanmerking komt. Maar intimiteit is essentieel. Zeker rond de feestdagen en verjaardagen. Dan voel ik het gemis eraan des te meer. Dat Laila er is, is echt een troost.”

De namen in deze tekst zijn gefingeerd om privacyredenen. De echte namen zijn bekend bij de redactie. 

 

Geschreven door journaliste Sien Boonen

Ilustratie door PROUD2BFEM

.

Jeroen Hindriks

Interview: “De ware redenen waarom Daan betaald voor seks”

,

Journalist Sien Boonen sprak samen met theoloog Vera Zonneveld dertig mannen over hun bezoek aan een sekswerker. Sien: “Ik wil de maatschappij graag een breder, alomvattend perspectief bieden, omdat ik vind dat we soms eens verder mogen kijken dan onze neus lang is.” Wacht met je oordeel, is haar boodschap. Het artikel en onderzoek “Komt een man bij de sekswerker” lees je in de geprinte en digitale editie van Vlam editie 1/2022. Iedere maand lees je bij Vlam online een persoonlijk verhaal van een man die Sien gesproken heeft voor het onderzoek.

De ware redenen waarom Daan betaald voor seks:

Daan (60)
Daan is leerkracht op een praktijkschool en is al 28 jaar getrouwd met zijn vrouw. Na een traumatische gebeurtenis geeft zijn vrouw echter aan geen behoefte meer te hebben aan seks of andere vormen van intimiteit. Hierdoor hebben ze inmiddels twintig jaar geen seks meer met elkaar.

Kun je iets meer vertellen over de traumatische gebeurtenis die jullie samen hebben meegemaakt?

“Mijn vrouw en ik hebben een kindje verloren zo’n twintig jaar geleden. Dat heeft echt een bom onder de relatie gelegd. Er veranderde zoveel daarna. In die tijd is ons seksleven uitgedoofd en nog altijd wil mijn vrouw niets hebben van aanrakingen of intimiteit. De liefde voor mijn vrouw is overigens niet weg: ik hou van haar en ik wil absoluut niet van haar af. Dat maakt het lastig om dit te delen. Want ondanks mijn liefde voor haar heb ik behoeftes waar zij niet in kan voorzien en die ik in vervulling laat gaan bij een sekswerker”.

Jullie seksleven is na het overlijden van jullie kindje uitgedoofd. Is het wel een gespreksonderwerp ondanks dat jullie elkaar niet meer opzoeken in de slaapkamer?

“Nee, mijn vrouw en ik praten niet over seks of over ons seksleven. Waar we wel veel over praten is het overlijden van ons kind. Dat doen we dankzij therapie. Daar leerden we om te gaan met ons eigen rouwproces, waardoor we over het verlies van ons kind altijd bij elkaar terecht kunnen. Maar therapie focust niet op hoe het seksleven verandert na een dergelijke gebeurtenis. En naar een seksuoloog zijn we nooit gegaan. Ik vermoed dat mijn vrouw dat ook niet zou willen. Het is een onderwerp geworden waar we over zwijgen.”

Als je er niet over praat, kun je toch ook niet elkaars behoeftes weten?

“Het is inderdaad een aanname. Het zou goed kunnen dat ze wel degelijk behoefte heeft aan seks en intimiteit, maar niet weet hoe ze hiermee moet omgaan. En het zou ook kunnen dat ze open staat voor een bezoek aan een seksuoloog samen met mij. Maar ik weet het niet omdat er dus niet over gesproken wordt. Het is te complex. Er zitten zoveel lagen onder zo’n ervaring. Maar het lijkt een te groot obstakel: als mijn vrouw naar haar fysiotherapeut gaat, wil ze ook niet aangeraakt worden. Dat vindt ze te heftig. Ze kan de aanraking gewoon niet aan.”

Dat lijkt mij heftig. Hoe is dit voor jou?

“Ik denk dat ieder mens aangeraakt wil worden. Ik voel die behoefte bij mijzelf heel sterk in ieder geval. Seksualiteit is voor mij onmisbaar. Intimiteit vind ik heel fijn. Huid op huidcontact, het gevoel van een warm vrouwenlichaam tegen je aan…. Ik hoop dat er ooit een punt komt dat mijn vrouw en ik het erover kunnen hebben. Wanneer en hoe weet ik nu nog niet.”

Je hebt er op een gegeven moment voor gekozen om naar een sekswerker te gaan. Wanneer kwam je op dat punt?

“Ja. Na tien jaar alleen te hebben gemasturbeerd, was ik toe aan nieuwe mogelijkheden. Ik wilde mijn seksuele horizon verbreden. Ik wilde, naast opnieuw seks ervaren met een vrouw, bijvoorbeeld ook eens iets met een man proberen. Mijn verlangens werden op een bepaald punt zo sterk dat ik ben gaan rondkijken.”

Is dit iets wat je durft te delen met je vrouw?

“Nee. Ook hier durf ik niet eerlijk over te zijn. Ik wil haar gewoon niet kwetsen. Soms denk ik echter dat ze een vermoeden heeft en dat ze het mij gunt. Maar we praten er niet over.”

Hoe ziet jouw bezoek aan een sekswerker eruit? 

“Ik begin met het kijken op sites als Kinky en Sexjobs. Ik wil niet naar de ramen. Dat is te snel, want ik wil niet binnenkomen, voorstellen en uitkleden en dat allemaal binnen een halfuurtje. Ik wil juist een beetje gezelligheid en een echte girlfriend experience. Als ik dat kenbaar heb gemaakt, maak ik met de dame een afspraak en die datum zet ik mijn agenda. De dag van tevoren ben ik altijd een beetje gespannen. Alsof ik voor het eerst op date ga. Ik zorg ervoor dat ik geschoren ben, dat ik lekker ruik en schoon ben. Als ik daar ben wil ik eerst kletsen en een poosje knuffelen en strelen. Het belangrijkste voor mij is dat er de tijd wordt genomen. Ik houd van rustig strelen, aanraken en dan samen elkaar uitkleden. Een langzame opbouw is essentieel.”

Zoek je naast een seksuele ervaring nog meer bij een sekswerker? Heb je bijvoorbeeld ook behoefte aan nabijheid en het kunnen uiten van je gevoel?

“Nee, dat is eigenlijk niet van toepassing op mij. Het gaat mij puur om de seks en de aanraking.  Ik vertel nooit mijn problemen of persoonlijke verhalen aan de dame. Deze behoeftes kan ik kwijt bij mijn partner en mijn vrienden.”

Maar die connectie en aandacht voor elkaar, los van de seks, is wel belangrijk voor je. Klopt dat?

“Ja. Persoonlijk zoek ik altijd een vrolijke, vriendelijke vrouw. Ik heb behoefte aan gezelligheid. Respect over en weer vind ik ook belangrijk. Ik ben zelf altijd respectvol naar de sekswerker toe. Ik gebruik nooit het woord hoer. Dat vind ik echt niet netjes. Het is in mijn ogen gewoon eervol werk wat deze vrouwen doen. Sommigen mensen vinden het een smerig beroep, maar mijn kijk is daar heel anders op. Seks is enorm belangrijk: we hebben het allemaal nodig op een bepaalde manier. Als deze behoefte – om wat voor reden dan ook – niet makkelijk vervuld kan worden, is deze mogelijkheid er. En dat is dankzij hun. Seks is onmisbaar en sekswerk dus ook.”

De namen in deze tekst zijn gefingeerd om privacyredenen. De echte namen zijn bekend bij de redactie. 

 

Geschreven door journaliste Sien Boonen

Ilustratie door PROUD2BFEM

.